آغاز هستی من در اتمام بی حساب سال ها زنده بودن است. من در هستی ناپیدایم شاید به نیستی برسم. نیستی یا خوب است یا بد. گیج و گنگ و سلاح سردی که در گوشه ی ذهن همه به دار آویخته شده. و انگار همه منتظر یک اتفاق تحریک کننده اند که دیوار ذهنشان از آن سلاح خلاص بشود. امروز به مریم گفتم از آدم هایی که فقط حرف میزنند و کلمات را بازیچه ی ذهنشان قرار می دهند تا تابع یک مکانیزم دفاعی باشند بدم می آید. و من هم جزء این دسته آدم هایم .

Le temps nous est précieux. Le temps nous guide, nous fait rêver et nous prive de tellement de choses. Il nous donne une restriction, une certaine punition de liberté. Profiter de chaque moment et le faire durer encore et encore sans devoir se dire que bientôt ça va être fini.

Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.

Une histoire entre eux et nous. Voici une petite histoire fictive. mis en oeuvre par Laura et NanaS. Que dire de plus, apart, merci de mettre des commentaires. Je vais pas vous faire une presentation de 20 mètres, ca servirait à rien, surtout que personne les lis. Abonne-toi à mon blog! COmme tOute Fic qui se respecte. Malheuresement elle ne se sont jamais rencontrée.